سخن سردبیر

بروز سیل ویرانگر در ابتدای سال جاری که بخش‌های وسیعی از کشور عزیزمان را متاثر ساخت از دو جنبه قابل بررسی و ارزیابی است.  یکی هشداری جدی بر وقوع پدیده تغییر اقلیم و بروز پدیده‌های حدی بود که از عملکرد انسانی در برهم زدن توازن موجود میان منابع انتشار و مخازن جذب گازهای گلخانه نشات می‌گیرد. از سوی دیگر حاکی از تعرض صورت گرفته به حریم منابع‌طبیعی و بارگذاری‌های نابه‌جا و ناسازگار با قابلیت‌های سرزمینی بود که به واسطه ضعف و عدم اجرای قوانین، سستی در اجرای مسئولیت‌های اجتماعی و بی‌تدبیری‌های  مسئولین امر صورت گرفت. گرچه پدیده تغییر اقلیم از ابعادی جهانی برخوردار است و کنترل آن در گرو عزمی بین‌المللی است اما توجه به آمایش سرزمین و قابلیت‌های طبیعی و رعایت حرایم مربوطه در ابعاد ملی می‌تواند تا حد زیادی خسارت‌های ناشی از چنین پدیده‌هایی را کاهش دهد.  هر چند بروز سیل اخیر ضایعات جبران‌ناپذیری را خصوصا در ابعاد انسانی بر پیکر این سرزمین وارد نمود اما حاوی آموزه‌هایی دردناک برای همه کسانی بود که به نحوی قوانین طبیعت را به سخره گرفتند و با بی‌اعتنایی به فرامین آن به دنبال منافع کوتاه مدت نسل حاضر بودند. از این‌رو انتظار می‌رود پژوهشگران و صاحب‌نظران ارجمند با نکته سنجی و ریزبینی رویداد سیل اخیر را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهند، باشد تا از این پس با احترام به قوانین طبیعی و آن چه سرزمین بر ما حکم می‌کند، کشور عزیزمان از بلایای، نه چندان طبیعی، در امان باشد.